Schuif maar aan
Ik was moe en afgepeigerd.
Ik was uitgeteld en leeg.
Ik was verslagen en mijn hart was verstrooid.
Waar ik mijn honger zocht te stillen,
kreeg ik spreuken en betoog.
En waar ik mijn dorst wou lessen,
was het kaal en droog.
Tot ik iemand hoorde zeggen:
Kom aan tafel, kom. Schuif maar aan,
er is een plaats voor je vrij.
Al ben je uitgedroogd, ontworteld,
zoals je bent mag je erbij.
Al kom je midden in de nacht,
jouw duister is licht genoeg voor mij.
Ik was alleen en onverbonden.
En de vragen die ik schreeuwde,
kaatsten naar mij terug met holle klank.
Wie ik vroeg mijn pijn te stelpen,
keek mij aan met lege ogen.
Wie ik hulp vroeg,
treurde zelf in eigen monologen.
Tot ik iemand hoorde zeggen:
Kom aan tafel, kom ik heb te eten
voor wie hongert zoals jij.
Te drinken voor wie dorst naar recht en liefde.
Sluit je aan de lange rij, als je leeg bent van binnen.
Kom maar aan mijn tafel. Kom bij mij.
Theobaldusparochie Overveen
Deze vastenmeditatie is verzorgd door Theo Ruiter OP.
Alle meditaties zijn hier terug te lezen.