De ondertitel van de uitnodiging van de Kloostertuin voor Dante’s Inferno op 27 augustus j.l. was uitdagend: Een inspirerende avond met literatuur, spiritualiteit, geloof en muziek. De hel als inspiratiebron? Mijn eerste associatie met hel is afschrikwekkende ellende. Hoezo inspiratie? Dante’s beroemde boek Divina Comedia – waarvan Inferno het eerste deel is – kende ik alleen uit vermelding in andere boeken. Het was genoeg om nieuwsgierig te worden.
Sandra Overdijk, letterkundige uit Leiden, gaf een korte schets van Dante en van zijn tijd. Mensen waren heel onzeker over hun bestaan. Er was nauwelijks nog wetenschap die houvast bood. God was de koepel boven alles. Hoe wordt een mens gelukkig in dit ongewisse bestaan?
Dante beschrijft in zijn verzen zijn reis door het hiernamaals: door hel, louteringsberg en hemel. Het is als een reis door het eigen hart. Het eerste deel, de reis door de hel, gaat door acht kringen van zonden: lust, gulzigheid, hebzucht, woede, ketterij, geweld, bedrog, verraad. Het is een proces om je tekortkomingen en illusies te onderkennen; op weg naar waarheid de confrontatie met het kwaad aangaan. Een noodzakelijke stap om ruimte te scheppen voor geluk.
Ruud Voesten, componist, kon in de lockdowntijd van de coronapandemie, geen losse nummers meer schrijven en uitvoeren met zijn jazz-band Ambrosia. Hij zocht voor zichzelf een project om de impasse door te komen, een verhaallijn om muziek te componeren en koos voor Dante’s Inferno. De acht zonden gaven ruimte om alle sferen van emoties in muziek tot uiting te brengen. Niet alleen maar ‘feel good’ muziek. De scherpe randjes van het leven kwamen luid tot uiting.
Het was een boeiende avond. Met een gemêleerd publiek van jongeren (veel studenten) en ouderen, uit verschillende kringen. Die allemaal meegenomen werden in een verrassende reis.
Chris Nolet
Lees ook de column van Erik Borgman OP over deze avond
op de website van het Huis van Dominicus (Utrecht).