Het is november. De ochtend oogt grauw. Buien en een harde, gure wind geselen hen die zich net als ik de deur uit wagen. Ik zet mijn kraag op en loop naar de stad, vergezeld door gedachten die wel wat bij de kleur van deze ochtend passen. Wederom gevechten en bombardementen in het Midden-Oosten, meldde het journaal vanochtend. De afschuwelijke oorlog tussen Oekraïne en Rusland is nu bijna twee jaar gaande en dreigt vast te lopen in de modder. In alle geweld, waar Europese- en wereldleiders “aan de knoppen staan”, wordt stelling genomen, pro of contra, veelal onder druk van duistere belangen en media die verlangen dat er “kleur bekend” wordt.
Kleur? En waar is de vrede? Voor alle partijen?…..
Wat een jaar!.. Oorlog en geweld in vele conflictgebieden, verwoestende natuurrampen zoals de zware aardbevingen in Afghanistan, Turkije, Syrië en Marokko, de enorme bosbranden deze zomer en vele overstromingen.. Ik denk aan de hartverscheurende beelden van dood en destructie, van mannen, vrouwen en kinderen in wanhoop en ontreddering, geruïneerde steden en dorpen, onbeschrijflijk leed met wereldwijd miljoenen vluchtelingen op zoek naar verlichting. En vrede, in Godsnaam!
Wanneer ik de stad inloop wordt het lichter en breekt even de zon door. Een jongetje roept naar zijn vader: “Pap, de zon schijnt!!” Ja, daar is hij, denk ik.. Toch nog!. Opeens klaart alles op. De natte straten glimmen en kerstversiering, die dit jaar al weer vroeg is aangebracht, wenkt ons vrolijk in het felle licht. Een klein meisje met een ballon rent joelend naar haar moeder. Een oude vrouw schuifelt voorzichtig naar een bankje. Als ik haar passeer kijkt ze me even aan en zegt dan: “wat bent u groot zeg”.. Ik groet haar lachend. De oude ogen stralen. Wat een vreugde, wat een licht. Dus toch!…
Advent is een belofte, die ons hoop geeft op weg naar het Kerstfeest. Telkens weer.. En kijk, ziet u met mij die knipoog van het licht? Dat dwars tegen alle grauwheid van de dag ons uiteindelijk toch in vreugde en met liefde aanroept?.. Merkt u dat dwars door alle donker van nietsontziend geweld, honger, uitbuiting en miljoenen vluchtelingen er ook zovele mensen zijn die géén partij kiezen in een strijd maar openlijk bidden voor vrede, die slachtoffers steunen, die toevlucht zijn, doneren, zorgen, hoe dan ook?
We zien mensen met een liefdevol verstaan die hunkeren naar het vuur van de vrede, die elkaar ontmoeten, alleen of samen op weg gaan en zich openen, die geloven dat zachte krachten uiteindelijk zullen overwinnen, die dwars door alle duisternis heen het Kind zien dat ons uitnodigt om het nieuwe licht, het nieuwe leven te vieren.
Kijk maar.. de zon gaat schijnen!! Gaat u mee?.. samen op weg naar Kerstmis.
Wij wensen u een mooie, hoopvolle adventstijd en
een Zalig Kerstfeest toe, met Vrede en alle Goeds voor 2024.
Aart Geervliet OP